دردونه مامان

پسر عزیزم یه عذر خواهی اساسی بهت بدهکارم معذرت میخوام که اجازه دادم عمل وحشیانه ای به نام ختنرو روت انجام بدن اگر میدونستم چجوریه محااااااااااااااال بود بذارم با قطره قطره ی اشکات اشک ریختم توی وصیت نامم قطعا قید میکنم این عمل ........... دیگه تو نسل اینده ی من تکرار نشه ...

این عکس همیشه اشک منو در میاره ...

خب دیگه پسر گلم توی وبلاگت زیاد پر حرفی نمیکنم چون همرو تو دفترم واست نوشتم مامان جون .خیلیم عجله دارم بیشتر زمان حالتو بنویسم پس با خلاصه میرم سراغ روز زایمان که 40 هفته بودم خانوم دکتر زنگ زد و گفت 1 اتاق عمل باش منم که نمیدونستم باید بعد از این همه انتظار خوشحال باشم یا به خاطر درد عمل ناراحت با کلی استرس همراه بابا و مامانی راهی بیمارستان شدیم!بابا منو تا جلوی در اتاق عمل همراهی کرد بعد مامانو بغل کرد بوسید و خداحافظی کرد دیگه از اینجا به بعد به خاطر ترس و وحشتم هیچی یادم نمیاد فقط زمانیرو یادمه که شمارو گذاشتن تو بغلم واااااااااااااااای که همونجا برای دومین بار عااااااشق شدم اینم عکس دوتا عشقم که جونمم براشون میدم ...

مهراس گلم اینو بدون که داییت واقعا عاشقته و دوست داره ...

مامانی منو بابا رفتیم 4تا کتاب برای عزیزکمون خریدیم که واست بخونم حوصلت تو دل مامانی سر نره اینم عکس یکیشون   ...

روز 17 ابان 90 با کلي عشق به وجود زيباي شما رفتيم سونو تا ببينيم شما خانومي يا شازده پسر اول از همه صداي قلب کوچولوتو شنيديم که زيباترين ملودي زندگيمون بود ومامان گريش گرفت بعدم از اندام کوچولوت يه عکس نشونمون داد که واست نگهش داشتم مثل تنفلا خوافيده بودي منم به بابا مجتبي گفتم عين خودته   ...

پسرم 19 شهریور 1390 بود که مامان حالو روز خوبی نداشت بابایی به شوخی گفت شاید مسافر توی راه داری منم همون موقع دلم شک زد خلاصه بیبی چک گرفتیمو دیدیم بلللللللللللللللللللللله داریم خانواده 3 نفره میشیم مامان اون موقع کلی احساس شادی و استرس بغض و........... داشت خلاصه گیج شده بودم ولی بابایی کلی ذوق زده شد و مامانو بغل کردو بوسید ومامان شدنمو تبریک گفت بعد رفتیم سونو خانوم دکتر گفت شما 6 هفته و 4 روزتونه!منم همون موقع از خدا خواستم لیاقت داشتنتو به ما بده

پسر گل و قشنگم تک ستاره اسمونم سلام عزیز دلم شما امروز 3 ماهو 2 روزتونه مامان خیلی دوست داشت توی بارداریش واستون وبلاگ درست کنه ولی نشد حالا الان خاطرات تمام اون دورانو که توی یک دفتر نوشتم به وبلاگت انتقال میدم تا بزرگ که شدی بخونی حالشو ببری جیگرمممممممممممم ...

لبخند مونالیزا ...

الهیییییی مامان دوره اون پاهای کوچول موچولت بگرده.......... حالا شووووووووووووووووووووت هییییییییییییییییییییییییی ...